Woningbouw Centrum Braamt II

3.1.1 Rijksbeleid

3.1.2 Provinciaal beleid

3.1.3 Regionaal beleid

3.1.4 Gemeentelijk beleid

3.2.1 Milieueffectrapportage

Algemeen

Voor plannen en activiteiten, die mogelijk belangrijke nadelige gevolgen hebben voor het milieu, kan het noodzakelijk zijn dat een milieueffectrapport wordt opgesteld. In hoofdstuk 7 van de Wet milieubeheer en in het Besluit milieueffectrapportage is dit geregeld. Er is een m.e.r.-plicht voor plannen (planMER) en een m.e.r.-plicht voor besluiten. Een plan is plan-m.e.r.-plichtig als het plan kaders stelt voor m.e.r.-plichtige activiteiten.

Toetsing

Het plan voorziet in de ontwikkeling van vier woningen binnen de bebouwde kom. Daarnaast wordt de ontwikkeling van nog vijf extra woningen via een wijzigingsbevoegdheid mogelijk gemaakt. De gronden van het plangebied hebben momenteel reeds een bestemming (Gemengd) die stedelijke functies mogelijk maakt, waardoor er met dit plan geen uitbreiding plaatsvindt van het areaal aan stedelijke functies. Per saldo zijn daarom niet tot nauwelijks milieueffecten te verwachten. Gelet op de aard (wonen) en omvang (negen woningen) van dit plan is er daarom geen sprake van een activiteit zoals genoemd in het Besluit m.e.r.

Conclusie

Een nadere beoordeling in een (vormvrije) m.e.r-beoordeling of plan-m.e.r. is niet noodzakelijk.

3.2.2 Bodem

Algemeen

In het kader van het bestemmingsplan moet zijn aangetoond dat de bodem en het grondwater geschikt zijn voor het beoogde gebruik. Hiertoe is het uitvoeren van een verkennend milieukundig bodem- en grondwateronderzoek noodzakelijk.

Toetsing

Ter plaatse van het plangebied is in juni 2014 een verkennend bodemonderzoek2 uitgevoerd. Uit het onderzoek volgt dat de bodem voornamelijk bestaat uit zwak siltig, matig fijn zand. De bodem is bovendien, lokaal tot een maximale diepte van 1,4 m -mv, zwak humeus. De ondergrond is plaatselijk zwak gleyhoudend. De ondergrond, ter plaatse van het noordelijke terreindeel, is zwak tot matig puinhoudend. Verder zijn er zintuiglijk geen verontreinigingen waargenomen. Analytisch is de zwak puinhoudende ondergrond ter plaatse van boring 02 sterk verontreinigd met PAK. De zwak tot matig puinhoudende ondergrond ter plaatse van het noordelijke deel van het plangebied is analytisch licht verontreinigd met zink en minerale olie. De matig puinhoudende ondergrond ter plaatse van boring 05 is tevens analytisch licht verontreinigd met PAK. De verontreinigingen zijn hoogstwaarschijnlijk te relateren aan de bijmenging met puin. In de zintuiglijk schone bovengrond ter plaatse van het noordelijke deel van het plangebied is analytisch een lichte verontreiniging met zink en minerale olie aangetoond. In de zintuiglijk schone bovengrond ter plaatse van het zuidelijke deel van het plangebied zijn analytisch geen verontreinigingen aangetoond. In de zintuiglijk schone ondergrond zijn analytisch geen verontreinigingen aangetoond. In het grondwater zijn geen verontreinigingen geconstateerd.

Op basis van de hiervoor beschreven resultaten uit het verkennend bodemonderzoek is een nader en aanvullend bodemonderzoek3 uitgevoerd. Tevens is in het kader van potentieel grondverzet in het plangebied aanvullend onderzoek naar PFAS uitgevoerd. De sterke PAK-verontreiniging in de grond bevindt zich in de kern van de verontreiniging (boring 02 uit het verkennend bodemonderzoek) op het traject 1,1-1,4 m -mv. Op basis van het nader onderzoek wordt het traject 1,0-1,5 m -mv aangehouden als sterk verontreinigd. De aanwezige bebouwing met kruipruimte in westelijke en zuidelijke richting wordt als afperkende factor beschouwt. De totale oppervlakte van de sterke PAK-verontreiniging op de locatie bedraagt circa 12 m2. De totale omvang van de sterke PAK-verontreiniging komt hiermee op 6 m3. Aanvullend onderzoek naar een verontreiniging met PAK in het grondwater wordt niet noodzakelijk geacht. Uitgaande van de mate en het volume van de geconstateerde grondverontreiniging op de onderzoekslocatie (minder dan 25 m3 sterk verontreinigde grond) wordt gesteld dat het hier in het kader van de Wet Bodembescherming géén geval van ernstige bodemverontreiniging betreft. De aangetroffen sterk met PAK verontreinigde grond wordt ten tijde van de herontwikkeling van de locatie onder milieukundige begeleiding ontgraven en afgevoerd naar een erkend verwerker. Tot slot volgt uit het aanvullend bodemonderzoek naar PFAS dat de aangetroffen gehalten aan PFAS zich (ruim) onder de toetsingswaarden van 0,8/0,9 ìg/kg d.s. bevinden voor de bodemfunctieklasse 'Landbouw/natuur'. Er doen zich dan ook geen belemmeringen voor wat betreft PFAS.

Conclusie

Met inachtneming van het voorgaande vormt het aspect bodem geen belemmering voor de uitvoerbaarheid van het plan.

3.2.3 Geluid

Algemeen

De mate waarin het geluid onder andere het woonmilieu mag belasten, is geregeld in de Wet geluidhinder (Wgh). In het kader van het bestemmingsplan moet volgens de Wgh worden aangetoond dat gevoelige functies, zoals een woning, een aanvaardbare geluidsbelasting hebben als gevolg van omliggende (spoor)wegen en industrieterreinen. Indien nieuwe geluidsgevoelige functies worden toegestaan, stelt de Wgh de verplichting akoestisch onderzoek te verrichten naar de geluidsbelasting ten gevolge van omliggende (spoor)wegen en industrieterreinen.

Toetsing

In voorliggende situatie is sprake van de realisatie van geluidgevoelige functies in een omgeving waar enkel 30 km/uur wegen aanwezig zijn. Formeel is conform de Wgh geen sprake van een onderzoeksplicht. In het kader van een goede ruimtelijke ordening is toch een akoestisch onderzoek wegverkeerslawaai4 uitgevoerd om inzicht te krijgen in de geluidbelasting ter plaatse van het plangebied. In het onderzoek is zowel gekeken naar de geluidbelastingen ter plaatse van het bouwvlak (fase 2) als ter plaatse van het wijzigingsgebied (fase 3). Uit het onderzoek volgt dat:

• De geluidbelasting vanwege gezoneerde wegen minder dan 48 dB bedraagt. Een procedure hogere grenswaarde is niet nodig.
• De geluidsbelasting vanwege de Langestraat (30 en 60 km/uur) maximaal 49 dB bedraagt inclusief aftrek conform art. 110g Wgh. Dit is hoger dan de ten hoogste toelaatbare geluidbelasting voor vergelijkbare gezoneerde wegen.
• De geluidbelasting vanwege de Pastoor te Rielestraat (welke als worst-case is ingevoerd) maximaal 49 dB bedraagt inclusief aftrek conform art. 110g Wgh. Dit is hoger dan de ten hoogste toelaatbare geluidbelasting voor vergelijkbare gezoneerde wegen.
• Bron- en overdrachtsmaatregelen zijn onderzocht, maar op bezwaren van stedenbouwkundige, landschappelijke en financiële aard stuiten.
• Een hogere grenswaarde aanvraag vanwege de geldende maximumsnelheid van 30 km/uur niet van toepassing is.
• De ten hoogste toelaatbare geluidbelasting van 48 dB voor vergelijkbare gezoneerde wegen als gevolg van de Gildeweg niet wordt overschreden. Er is daarmee sprake van een goede ruimtelijke ordening.
• De ten hoogste toelaatbare geluidbelasting van 48 dB voor vergelijkbare gezoneerde wegen als gevolg van de Mariastraat niet wordt overschreden. Er is daarmee sprake van een goede ruimtelijke ordening.
• Rekening houdend met het Bouwbesluit 2012 de gevelwering ten minste 21 dB dient te bedragen waarmee een goed woon- en leefklimaat kan worden gewaarborgd. Dit is goed realiseerbaar.

In het kader van de omgevingsvergunningprocedure voor het bouwen zal aangetoond worden dat het plan voorziet in voldoende gevelwering om de binnenwaarde van 33 dB uit het Bouwbesluit 2012 te kunnen waarborgen.

Conclusie

Met inachtneming van het voorgaande vormt het aspect geluid geen belemmering in de uitvoerbaarheid van het plan.

3.2.4 Luchtkwaliteit

Algemeen

Eisen met betrekking tot luchtkwaliteit zijn verankerd in de Wet milieubeheer hoofdstuk 5, titel 5.2 en vormen een implementatie van diverse Europese richtlijnen omtrent luchtkwaliteit waarin onder andere grenswaarden voor vervuilende stoffen in de buitenlucht zijn vastgesteld ter bescherming van mens en milieu. In Nederland zijn stikstofdioxide (NO2) en zwevende deeltjes als PM10 (fijn stof) de maatgevende stoffen waar de concentratieniveaus het dichtst bij de grenswaarden liggen. Overschrijdingen van de grenswaarden komen, uitzonderlijke situaties daargelaten, bij andere stoffen niet voor. Vanaf 1 januari 2015 dient het bevoegd gezag de luchtkwaliteit ook te toetsen aan de grenswaarde voor PM2,5. Op basis van onderzoek door het Planbureau voor de Leefomgeving kan worden gesteld dat als aan de grenswaarden voor PM10 wordt voldaan, ook aan de grenswaarde voor PM2,5 wordt voldaan.

Hoewel de luchtkwaliteit de afgelopen jaren flink is verbeterd kan Nederland niet voldoen aan de luchtkwaliteitseisen die in 2010 van kracht zijn geworden. De EU heeft Nederland derogatie (uitstel) verleend op grond van het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL). Dit betreft een gemeenschappelijke aanpak van het Rijk en diverse regio's om samen te werken aan een schonere lucht waarbij ruimte wordt geboden aan noodzakelijke ruimtelijke ontwikkelingen. Plannen die in betekenende mate bijdragen aan luchtverontreiniging worden opgenomen in een gebiedsgericht programma van het NSL. Het maatregelenpakket in het NSL is hiermee in evenwicht en zodanig dat op termijn de luchtkwaliteit in heel Nederland onder de grenswaarden ligt. Plannen die 'niet in betekenende mate' (NIBM) bijdragen aan luchtverontreiniging hoeven niet langer individueel getoetst te worden aan de Europese grenswaarden aangezien deze niet leiden tot een significante verslechtering van de luchtkwaliteit. Deze grens is in de AMvB NIBM gelegd bij 3% van de grenswaarde van een stof: Voor NO2 en PM10 betekent dit dat aannemelijk moeten worden gemaakt dat het project tot maximaal 1,2 µg/m3 verslechtering leidt. Voor een aantal functies (o.a. woningen, kantoren, tuin- en akkerbouw) is dit gekwantificeerd in de ministeriële regeling NIBM.

Uit het oogpunt van een goede ruimtelijke ordening wordt afgewogen of het aanvaardbaar is het project op deze plaats te realiseren. Hierbij kan de blootstelling aan luchtverontreiniging een rol spelen, ook als het project 'niet in betekenende mate' bijdraagt aan de luchtverontreiniging. Er is sprake van een significante blootstellingsduur als de verblijfsduur die gemiddeld bij de functie te verwachten is een aanzienlijk deel van de dag betreft. Volgens de toelichting op de Regeling Beoordeling luchtkwaliteit is dit onder andere het geval bij een woning, school of sportterrein.

Gevoelige bestemmingen, zoals scholen, kinderdagverblijven, bejaarden- en zorgtehuizen genieten op grond van de gelijknamige AMvB extra bescherming. Substantiële uitbreiding of nieuwvestiging binnen 50 meter van een provinciale weg of 300 meter van een Rijksweg is alleen toegestaan als de concentraties luchtvervuilende stoffen zich onder de grenswaarden bevinden waardoor geen onacceptabele gezondheidsrisico's optreden.

Toetsing

Onderliggend plan voorziet in de realisatie van maximaal vier woningen. Daarnaast wordt de ontwikkeling van nog vijf extra woningen via een wijzigingsbevoegdheid mogelijk gemaakt. Conform bijlage 3 van de regeling NIBM geldt dat bij woningbouwlocaties met niet meer dan 1.500 nieuwe woningen, uitgaande van één ontsluitingsweg, sprake is van een niet in betekenende mate bijdrage aan de luchtverontreiniging vanwege het plan. Op basis van deze regeling draagt het plan daarom 'niet in betekenende mate' (NIBM) bij aan de verslechtering van de luchtkwaliteit. Raadpleging van de NSL-monitoringstool heeft aangetoond dat er geen sprake is van (dreigende) grenswaarde-overschrijdingen. De blootstelling aan luchtverontreiniging is hierdoor beperkt en leidt niet tot onaanvaardbare gezondheidsrisico's. Vanuit zowel de Wet milieubeheer als vanuit een goede ruimtelijke ordening vormt het plan op het gebied van luchtkwaliteit daarom geen belemmering.

Conclusie

Het aspect luchtkwaliteit vormt geen belemmering voor de uitvoerbaarheid van onderhavig plan.

3.2.5 Bedrijven en milieuzonering

Algemeen

Indien door middel van een ruimtelijke ontwikkeling nieuwe, gevoelige functies mogelijk worden gemaakt, moet worden aangetoond dat een goed leefmilieu mogelijk kan worden gemaakt. Hierbij moet rekening worden gehouden met omliggende functies met een milieuzone. Anderzijds mogen omliggende bedrijven niet in hun ontwikkelingsmogelijkheden worden aangetast door de realisatie van een nieuwe gevoelige functie.

Wat betreft de aanbevolen richtafstanden tussen bedrijvigheid en gevoelige functies is de VNG publicatie 'Bedrijven en Milieuzonering' (2009) als leidraad voor milieuzonering gebruikt. In de VNG-publicatie zijn richtafstanden voor diverse omgevings- en gebiedstypen opgenomen. Het gaat onder andere om de volgende omgevings- en gebiedstypen: 'rustige woonwijk', 'rustig buitengebied' en 'gemengd gebied'.

In een rustige woonwijk en een rustig buitengebied komen vrijwel geen andere functies dan de woonfunctie voor. Gemengde gebieden betreffen gebieden die langs hoofdinfrastructuur liggen en/of gebieden met matige tot sterke functiemenging. In een dergelijk gebied komen direct naast woningen andere functies voor, zoals winkels, maatschappelijke voorzieningenhoreca en kleine bedrijven. Ook lintbebouwing in het buitengebied met overwegend agrarische en andere bedrijvigheid kan als gemengd gebied worden beschouwd. Voor gemengde gebieden kunnen de richtafstanden worden verminderd. De afstand wordt gemeten vanaf het op de verbeelding aangeduide deel voor de bedrijfsmatige activiteit tot aan de gevel van nieuwe of bestaande gevoelige functies gelegen buiten betreffend perceel.

Toetsing

In onderhavige situatie is sprake van het mogelijk maken van nieuwe, gevoelige functies in de zin van het aspect bedrijven en milieuzonering. Het plangebied ligt centraal in de kern Braamt. In de directe omgeving van het plangebied zijn verschillende gronden met de bestemming 'Gemengd', waardoor het gebied op basis van de VNG-publicatie 'Bedrijven en Milieuzonering (2009)' wordt getypeerd als een 'gemengd gebied'. Daarmee mogen de richtafstanden voor de verschillende milieuaspecten met één afstandsstap worden verminderd (met uitzondering van het aspect 'gevaar') De dichtstbijzijnde bedrijvigheid is in de navolgende tabel opgenomen inclusief de bijbehorende omschrijving uit de VNG-publicatie en de daaruit volgende grootste richtafstanden.

Bedrijfssoort	Adres	Omschrijving VNG	Grootste richtafstand (m) op basis van gemengd gebied	Gemeten afstand (m)
Kerk	Langestraat 20	Kerkgebouwen e.d.	10 (geluid)	15
Dorpshuis	Langestraat 22	Buurt- en clubhuizen	10 (geluid)	25
Detailhandel	Langestraat 21	Detailhandel voor zover n.e.g.	0	0
Basisschool	Langestraat 14A	Scholen voor basis- en algemeen voortgezet onderwijs	10 (geluid)	65
Restaurant	Langestraat 11	Restaurants, cafetaria's, snackbars, ijssalons met eigen ijsbereiding, viskramen e.d.	0	85
Bed & Breakfast	Graaf Hendrikstraat 2	Hotels en pensions met keuken, conferentie-oorden en congrescentra	0	115

Uit voorgaande tabel blijkt dat voor alle omliggende functies kan worden voldaan aan de grootste richtafstanden. Daarmee worden de functies niet onevenredig geschaad in hun ontwikkelingsmogelijkheden en is een goed woon- en leefklimaat gewaarborgd.

Conclusie

Het aspect bedrijven en milieuzonering vormt geen belemmering voor de uitvoering van onderhavig plan.

3.2.6 Externe veiligheid

Algemeen

Het aspect externe veiligheid betreft het risico op een ongeval waarbij een gevaarlijke stof aanwezig is. Deze gevaarlijke stoffen kennen twee verschillende bronnen. Dit zijn de stationaire bronnen (chemische fabriek, lpg-vulpunt) en de mobiele bronnen (route gevaarlijke stoffen). Er wordt onderscheid gemaakt tussen de kans op een ramp en het aantal mogelijke slachtoffers. Er wordt bij externe veiligheid onderscheid gemaakt in plaatsgebonden risico en groepsrisico.

Het plaatsgebonden risico mag in principe nergens groter zijn dan 1 op 1 miljoen (ofwel 10-6). Dit is de kans dat een denkbeeldig persoon, die zich een jaar lang permanent op de betreffende plek bevindt (de plek waarvoor het risico is uitgerekend), dodelijk verongelukt door een ongeval. Deze kans mag niet groter zijn dan eens in de miljoen jaar. Elke ruimtelijke ontwikkeling wordt getoetst aan het plaatsgebonden risico van 10-6 als grenswaarde.

Het groepsrisico geeft de kans aan dat in één keer een groep mensen die zich in de omgeving van een risicosituatie bevindt, dodelijk door een ongeval wordt getroffen. Groepsrisico legt een relatie tussen de kans op een ramp en het aantal mogelijke slachtoffers. Bij groepsrisico is het dan ook niet een contour die bepalend is, maar het aantal mensen dat zich gedurende een bepaalde periode binnen de effectafstand/het invloedsgebied van een risicovolle activiteit ophoudt. Welke kans nog acceptabel geacht wordt, is afhankelijk van de omvang van de ramp.

Toetsing

Raadpleging van de provinciale risicokaart wijst uit dat in een straal van één kilometer rondom het plangebied één risicobron aanwezig is in de vorm van een gasleiding (N-566-01). In de navolgende afbeelding is een uitsnede van de digitale risicokaart weergegeven met daarop het plangebied globaal geel aangeduid.

Uitsnede digitale risicokaart met daarop het plangebied globaal geel aangeduid (bron: risicokaart.nl)

Uit raadpleging van de gegevens van de provinciale risicokaart blijkt dat het plangebied niet binnen de PR-contour en het invloedsgebied van de risicobron ligt. Daarmee is nader onderzoek niet noodzakelijk.

Conclusie

Het aspect externe veiligheid vormt geen belemmering voor de uitvoerbaarheid van onderhavig plan.

3.3.1 Water

Rijksbeleid – Het Nationaal Waterplan 2016-2021

Het Nationaal Waterplan 2016-2021 is op 10 december 2015 vastgesteld. Het Nationaal Waterplan geeft de hoofdlijnen, principes en richting van het nationale waterbeleid in de planperiode 2016-2021, met een vooruitblik richting 2050. Het kabinet speelt proactief in op de verwachte klimaatveranderingen op lange termijn, om overstromingen te voorkomen.

In het Nationaal Waterplan 2016-2021 staan de volgende ambities centraal:

• Nederland blijft de veiligste delta in de wereld.
• Nederlandse wateren zijn schoon en gezond en er is genoeg zoetwater.
• Nederland is klimaatbestendig en waterrobuust ingericht.
• Nederland is en blijft een gidsland voor watermanagement.
• Nederlanders leven waterbewust.

Het kabinet zet de veranderingen in het waterveiligheidsbeleid voort en zal hiertoe een wetsvoorstel met nieuwe normen voor de primaire keringen voorbereiden.

Nieuwe normen zijn nodig, omdat de huidige eisen aan primaire keringen grotendeels uit de jaren zestig van de vorige eeuw dateren. Sindsdien zijn het aantal mensen en de economische waarde achter de dijken toegenomen. Ook is nieuwe kennis beschikbaar gekomen over de werking van de keringen en de gevolgen van overstromingen. De doelen op het gebied van waterveiligheid zijn omgerekend naar normspecificaties voor de keringen. Deze zijn niet meer gebaseerd op dijkringen, maar op dijktrajecten. Elk dijktraject krijgt een norm-specificatie die past bij de gevolgen in dat specifieke gebied. De normspecificaties zijn ingedeeld in zes klassen, waarbij de overstromingskans varieert van 1/300 per jaar tot 1/100.000 per jaar.

Het Rijk onderkent het belang van verbinden van ruimte en water. Bij het aanpakken van wateropgaven en de uitvoering van watermaatregelen vindt daarom afstemming plaats met andere relevante ruimtelijke opgaven en maatregelen in het gebied, zodat scope, programmering en financiering zo veel mogelijk op elkaar aansluiten of, beter nog, elkaar versterken. Het kabinet streeft daarbij ook naar integrale combinaties, waarbij ruimtelijke inrichting een belangrijke rol speelt bij het oplossen van wateropgaven. Omgekeerd is het van belang om bij ruimtelijke opgaven vroegtijdig rekening te houden met wateropgaven en de veerkracht van watersystemen. De gewenste betere verbinding tussen water en ruimte geldt voor alle opgaven op het gebied van waterveiligheid, zoetwater en waterkwaliteit.

Provinciaal beleid – Omgevingsvisie Gaaf Gelderland

Op 19 december 2018 hebben Provinciale Staten de Omgevingsvisie Gaaf Gelderland vastgesteld. De hoofdzaken van het provinciaal beleid voor water zijn gericht op een veerkrachtig en duurzaam water- en bodemsysteem. Dit systeem bestaat uit bodem en ondergrond, grondwater en oppervlaktewater en is duurzaam als het ook in de toekomst kan blijven functioneren en in stand kan worden gehouden tegen maatschappelijk aanvaardbare kosten.

De provincie onderschrijft de ambitie van de Europese Kaderrichtlijn Water dat uiterlijk in 2027 het grond- en oppervlaktewater in Europa schoon en ecologisch gezond moet zijn en dat er voldoende water is voor duurzaam gebruik en voert deze uit. De beschermde gebieden voor grondwater, waterberging, de Kaderrichtlijn Water en Natura 2000 zijn leidend bij de uitwerking van dit beleid in programma's of in kaders in de verordening. Er worden condities gesteld voor effectief en zuinig gebruik van drinkwater, speciale waterecologie (Hoogst Ecologisch Niveau wateren en Specifiek Ecologische Doelstelling wateren), (grond)waterafhankelijke landnatuur plus de beschermingszones natte landnatuur en grondwateronttrekkingen voor drinkwater en industrie, groter dan 150.000 m3/jaar.

De provincie stelt via uitvoerend beleid de doelen voor de regionale wateren voor de Kaderrichtlijn Water vast en geeft daarbij ook invulling aan de voorzieningenniveaus. Met de Gelderse waterschappen en de landbouw geeft de provincie invulling aan het vasthouden van water in de bodem, het grondwater en de haarvaten van het watersysteem. Bescherming tegen overstromingen vindt primair plaats op basis van preventie, waar nodig aangevuld met maatregelen in de ruimtelijke ordening en evacuatie. Deze bescherming gebeurt bij voorkeur in combinatie met het ontwikkelen en versterken van karakteristieke riviernatuur in Natura 2000-gebieden.

Waterschapbeleid – Waterbeheerplan 2016-2021 Waterschap Rijn en IJssel

Dit waterbeheerplan is vastgesteld in november 2015 en vervangt het Waterbeheerplan 2010-2015. In dit waterbeheerplan beschrijft het waterschap Rijn en IJssel op welke wijze de volgende zaken in de periode 2016-2021 gedaan worden: het zorgen voor een goede bescherming tegen hoog water, het zorgen voor een goed functionerend regionaal watersysteem en het zorgen voor het zuiveren van afvalwater.

Het waterbeheerplan zoekt verbinding met het werk van andere overheden: de provincies, gemeenten, Rijkswaterstaat en het Rijk. Het waterbeheer schept vaak randvoorwaarden voor gebruikers van het water, maar biedt ook mogelijkheden en meerwaarde voor maatschappelijke gebruikers, zoals burgers, agrariërs en terreinbeheerders, ondernemers en (drinkwater)bedrijven, recreanten en de naburige Duitse waterbeheerders.

Vanuit de omgevingsverkenning is het beleid voor de planperiode 2016-2021 beschreven voor de primaire taakgebieden van het waterschap:

• Bescherming tegen overstromingen en werken aan veiligheid: Veilig water.
• Zorgen voor de juiste hoeveelheid water en passende waterpeilen: Voldoende water.
• Zorgen voor een goede waterkwaliteit die nodig is voor mens, plant en dier: Schoon water.
• Verwerken van afvalwater en het benutten van energie en grondstoffen daaruit: Afvalwater.
• Zorgen voor goede randvoorwaarden voor beroepsvaart op de Oude IJssel: Vaarwegbeheer.

Gemeentelijk beleid – Waterplan

Het waterplan is een parapluplan voor de disciplines riolering, ruimtelijke ordening, milieu, recreatie en groen- en waterbeheer, waarin de samenwerking op het aspect water is afgestemd. Het waterplan is opgesteld aan de hand van zeven thema's. Hierna worden de thema's met de kern van het betreffende thema weergegeven:

• 1. Waterkwantiteit, waterberging en wateroverlast: Droge voeten en voldoende water.
• 2. Waterkwaliteit en ecologie: Gezond water waarin de waterkwaliteit voldoende is voor de functie van het water. Het watersysteem draagt bij aan de ontwikkeling van de natuur in de gemeente en de regio.
• 3. Grondwater en drinkwaterwinning: Er is voldoende schoon grondwater beschikbaar voor drinkwaterbereiding en de natuur- en landbouwfuncties in het gebied.
• 4. Waterketen: Er wordt zo min mogelijk hemelwater naar de RWZI's afgevoerd en het streven is om afstromend hemelwater lokaal vast te houden. In het gemeentelijk rioleringsplan (GRP) zijn de doelen en ambities van de gemeente uitgebreid beschreven.
• 5. Water en ruimtelijke ordening: Water draagt bij aan de kwaliteit van de openbare ruimte. Nieuwe ontwikkelingen kunnen dit versterken. Hiervoor, en om tot robuuste inrichting van het watersysteem te komen, is het nodig water vroegtijdig bij nieuwe ontwikkelingen op de kaart te zetten.
• 6. Beheer en onderhoud: Voor een goed functionerend water- en rioolsysteem is beheer en onderhoud essentieel. Over het beheer en onderhoud vindt afstemming plaats tussen waterschap, gemeente en overige betrokkenen. Dit overleg leidt tot afspraken over de taakverdeling, efficiente uitvoering en de na te streven situatie.
• 7. Samenwerking en communicatie: Verschillende instanties zijn betrokken bij het waterbeheer en het waterbeheer raakt de belangen van burgers en bedrijven. Daarom is afstemming over de inrichting en het beheer en voorlichting over water nodig.

Om het belang van een goede waterhuishouding te onderstrepen en te waarborgen, wordt bij het thema 'Water en ruimtelijke ordening' aangegeven dat voor nieuwe ontwikkelingen als vuistregel wordt aangehouden dat 10% van het oppervlak voor water wordt gereserveerd. In gezamenlijk overleg van worden afgeweken.

Watertoets

In artikel 3.1.6 (Bro) is aangegeven dat in de toelichting van een bestemmingsplan is beschreven op welke wijze in het plan rekening is gehouden met de gevolgen voor de waterhuishouding.

Voor de watertoets is gebruik gemaakt van de Standaard Waterparagraaf van het Waterschap Rijn en IJssel. Deze waterparagraaf is onderdeel van, en hangt samen met, een set van standaarden zoals die door het waterschap gehanteerd wordt. In deze waterparagraaf worden de effecten van de ruimtelijke ontwikkeling per waterthema afgewogen. Als op één of meer vragen per waterthema 'ja' wordt geantwoord dan is het waterthema relevant. Die waterthema's worden toegelicht.

* als op één of meer vragen per waterthema Ja wordt geantwoord dan is het thema relevant en zal de toelichting bij het kopje 3 ingevuld en toegevoegd moeten worden in het bestemmingsplan.

Uit voorgaande toetsing van de watertoetstabel blijkt dat er met voorliggend plan sprake is van een toename van verharding in het plangebied. Gesteld wordt dat er voldoende onverharde ruimte over blijft (voor- en achtertuinen) voor het hemelwater om te infiltreren in de bodem. Daarbij komt dat het plangebied in haar huidige situatie reeds vrijwel volledig verhard is, waardoor per saldo niet tot nauwelijks sprake zal zijn van een toename van verharding. De gevolgen van onderhavig plan voor de waterhuishouding zijn hiermee beperkt.

Conclusie

Het aspect water vormt geen belemmering voor de uitvoerbaarheid van onderhavig plan.

3.3.2 Natuur

Algemeen

Bij ruimtelijke ontwikkelingen moet rekening gehouden worden met de aanwezige natuurwaarden in en om het plangebied. Vanaf 1 januari 2017 geldt hiervoor de Wet natuurbescherming. Deze wet beschermt bepaalde plant- en diersoorten, natuurgebieden en bossen. Voordat ontwikkelingen mogen plaatsvinden, moet worden aangetoond dat in het kader van de huidige natuurwet- en regelgeving van een negatief effect geen sprake is, dan wel dat daarvoor respectievelijk een vergunning of ontheffing kan worden verkregen.

Toetsing

SAB heeft in 2019 met een quick scan natuur5 onderzocht of er beschermde natuurwaarden, volgens de nu geldende natuurwet- en regelgeving, aan- of afwezig zijn in het plangebied. Naast beschermde natuurwaarden in het plangebied is ook nagegaan of de ruimtelijke ontwikkeling die mogelijk wordt gemaakt, mogelijk negatieve effecten kan hebben op beschermde natuur buiten het plangebied. Navolgend worden kort de conclusies van de quick scan uiteengezet.

Gebiedsbescherming

Uit de quick scan blijkt dat Natura 2000-gebied Rijntakken het dichtst in de buurt van het plangebied ligt. Een negatief effect op de instandhoudingsdoelstellingen van deze gebieden is vanwege een mogelijke toename in stikstofdepositie door de ruimtelijke ontwikkeling in het plangebied niet uit te sluiten. Daarom zijn stikstofberekeningen in AERIUS6 uitgevoerd voor de aanleg- en gebruiksfase. Uit de berekeningen volgt dat er met de ontwikkeling geen toename van stikstofdepositie te verwachten is op Natura 2000-gebieden. Negatieve effecten op omliggende Natura 2000-gebieden als gevolg van stikstofdepositie door de ontwikkeling zijn daarmee uitgesloten. Aanvullend onderzoek naar de gevolgen van stikstofdepositie, in de vorm van een passende beoordeling, is niet noodzakelijk. Ook een vergunning Wet natuurbescherming is niet noodzakelijk.

Verder blijkt uit de quick scan dat in de directe omgeving van het plangebied geen Natuurnetwerk Nederland of andere provinciaal beschermde natuur aanwezig is. De provinciale bescherming van deze gebieden staat de uitvoering van het plan dan ook niet in de weg en nader onderzoek hiernaar is niet noodzakelijk.

Soortenbescherming

In en rondom het plangebied kunnen in het wild levende planten en dieren aanwezig zijn. Iedereen dient voldoende zorg in acht te nemen voor deze soorten en hun directe leefomgeving. Uit de quick scan blijkt verder dat in en rondom het plangebied vogels kunnen broeden. Om overtreding van de wet te voorkomen wordt geadviseerd om de geplande ruimtelijke ontwikkeling buiten de broedperiode te starten. Op deze manier worden geen in gebruik zijnde nesten beschadigd of vernield. Mogelijk zijn ook nestplaatsen aanwezig van huismus en gierzwaluw. Nestplaatsen van deze soorten zijn jaarrond beschermd. Om hierover duidelijkheid te krijgen dient nader soortgericht onderzoek uitgevoerd te worden. Indien nestplaatsen of essentieel leefgebied van deze soorten aanwezig blijkt, dan moeten voor de werkzaamheden mitigerende maatregelen worden getroffen. Ook is voor de werkzaamheden dan waarschijnlijk een ontheffing van de Wet natuurbescherming noodzakelijk.

In en nabij het plangebied kunnen ook soorten voorkomen die zijn beschermd onder de Wet natuurbescherming, maar waarvoor een provinciale vrijstelling van de verboden geldt, voor werkzaamheden die men uitvoert in het kader van ruimtelijke ontwikkeling en inrichting. Door de provinciale vrijstelling staat de aanwezigheid van deze soorten de geplande ontwikkeling niet in de weg. Daarnaast zijn mogelijk enkele essentiële elementen aanwezig, voor soorten waarvoor geen provinciale vrijstelling geldt. Het betreft verblijfplaatsen van vleermuizen. Om uitsluitsel te krijgen over de aan- of afwezigheid van deze soorten dient nader soortgericht onderzoek uitgevoerd te worden. Indien verblijfplaatsen aanwezig blijken, dan moeten voor de werkzaamheden mitigerende maatregelen worden getroffen om negatieve effecten zoveel mogelijk te voorkomen. Ook is voor de werkzaamheden dan waarschijnlijk een ontheffing van de Wet natuurbescherming noodzakelijk.

Nader onderzoek huismussen, gierzwaluwen en vleermuizen

Uit de resultaten van de quick scan natuur is de noodzaak voor vervolgonderzoek voor de soorten huismus, gierzwaluw en vleermuis naar voren gekomen. Daarom is door SAB nader soortgericht onderzoek7 uitgevoerd naar deze soorten. Het nader onderzoek heeft uitgewezen dat nestplaatsen van de gierzwaluw en huismus niet aanwezig zijn in de bebouwing binnen het plangebied. Wel zijn er twee paarverblijfplaatsen van de gewone dwergvleermuis aanwezig in het gebouw. Met de geplande werkzaamheden gaan de verblijfplaatsen waarschijnlijk verloren, waardoor een ontheffing Wet natuurbescherming noodzakelijk is. Deze ontheffing, inclusief projectplan met mitigerende maatregelen, zal bij de provincie worden aangevraagd.

Houtopstanden

Bij deze ruimtelijke ontwikkeling wordt geen houtopstand geveld waarop de regels van de Wet natuurbescherming van toepassing zijn. De bescherming van houtopstanden vormt dan ook geen beperking voor de beoogde ruimtelijke ontwikkeling.

Conclusie

Met het aanvragen van een ontheffing Wet natuurbescherming, inclusief projectplan met mitigerende maatregelen, vormt het aspect natuur geen belemmering voor de uitvoerbaarheid van dit plan.

3.3.3 Archeologie

Algemeen

Door ondertekening van het verdrag van Valletta (1992) heeft Nederland zich verplicht om bij ruimtelijke planvorming nadrukkelijk rekening te houden met het niet-zichtbare deel van cultuurhistorisch erfgoed, te weten de archeologische waarden. In de Erfgoedwet is geregeld hoe met in de grond aanwezige dan wel te verwachten archeologische waarden moet worden omgegaan. Het streven is om deze belangen tijdig bij het plan te betrekken. Bij ingrepen waarbij de ondergrond wordt geroerd, dient te worden aangetoond dat de eventueel aanwezige archeologische waarden niet worden aangetast.

Toetsing

Om te bepalen wat de verwachtingswaarde is voor de aanwezigheid van archeologische waarden binnen het plangebied is in oktober 2014 een archeologische bureau- en booronderzoek8 uitgevoerd. Uit dit onderzoek volgt dat, op basis van de aangetroffen bodemopbouw en archeologische indicatoren, geen archeologische resten worden verwacht ouder dan de 16e - 17e eeuw. Wel kunnen resten van een erf en van agrarische activiteiten worden verwacht, daterend vanaf de 16e - 17e eeuw. Deze periode vormt een kennislacune. Archeologisch onderzoek naar erven uit deze periode leidt tot meer inzicht in het ontstaan en de ontwikkeling van het hoevenlandschap, één van de topthema's uit de Kennisagenda Archeologie van de provincie Gelderland.

Indien bodemingrepen plaats gaan vinden die dieper reiken dan de bouwvoor (circa 60 cm onder het maaiveld), wordt geadviseerd om voorafgaand aan deze ingrepen de aan- of afwezigheid van archeologische waarden vast te stellen door middel van een proefsleuvenonderzoek (IVO karterende en waarderende fase, proefsleuven (IVO-P)). De verwachting is niet dat voor de ontwikkeling van de woningen bodemingrepen met een dergelijke diepte noodzakelijk zijn. Daarbij komt dat de gronden van het plangebied reeds bebouwd zijn (geweest) waardoor de grond ter plaatse reeds geroerd is. Met het opnemen van een archeologische dubbelbestemming worden de eventuele aanwezige archeologische waarden in het plangebied juridisch-planologisch gewaarborgd.

De gemeente Montferland adviseert als bevoegd gezag om ter plaatse geen vervolgonderzoek uit te laten voeren, maar amateurarcheologen in de gelegenheid te laten stellen om mee te kijken bij/na de sloop- en graafwerkzaamheden. Hiermee kan toch eventueel aanwezige archeologie vastgelegd worden. Uiteraard voor zover dit geen fysieke gevaren oplevert en in overleg met de aannemer. Dit advies wordt door de opdrachtgever opgevolgd.

Conclusie

Met het opnemen van een archeologische dubbelbestemming worden de eventuele aanwezige archeologische waarden in het plangebied juridisch-planologisch gewaarborgd. Het aspect archeologie vormt daarmee geen belemmering voor de uitvoerbaarheid van onderhavig plan.

3.3.4 Cultuurhistorie

Algemeen

Op grond van artikel 3.1.6, vijfde lid, onderdeel a van het Besluit ruimtelijke ordening (Bro) moeten naast de in de grond aanwezige of te verwachten monumenten ook cultuurhistorische waarden worden meegewogen bij het vaststellen van bestemmingsplannen.

Toetsing

De gemeente Montferland heeft vastgesteld cultuurhistorisch beleid in de vorm van het rapport 'Cultuurhistorisch beleid voor Montferland 2012'. De kleine kernen van de gemeente hebben allemaal bij uitstek een dorps karakter. De relatie met het landschap is er vaak heel sterk. Ook Braamt heeft een nadrukkelijke visuele relatie met het Montferland-massief. De bebouwde kom is vrij recent ontstaan.

Wat betreft monumenten herbergt de kern Braamt één rijksmonument, te weten de Braamtse Molen aan de Zeddamseweg 5. Verder zijn er nog vijf gemeentelijke monumenten aanwezig in de kern. Deze monumenten bevinden zich allen niet in de directe omgeving van het plangebied. De monumentale status van desbetreffende bebouwing/bouwwerken wordt daarmee niet aangetast door onderhavig ontwikkeling.

Conclusie

Het plan sluit naar aard en omvang aan bij de karakteristieken van de omgeving en tevens wordt er rekening gehouden met de aanwezige structuurdragers. Het aspect cultuurhistorie vormt daarmee geen belemmering voor de uitvoerbaarheid van onderhavig plan.

3.3.5 Verkeer en parkeren

Verkeer

Voor het maken van een inschatting van de hoeveelheid autoverkeer die wordt gegenereerd bij een bepaalde ontwikkeling, hanteert het CROW9 kencijfers voor wat betreft verkeersgeneratie. Onder verkeersgeneratie wordt hierbij verstaan de totale hoeveelheid gemotoriseerd verkeer (excl. openbaar vervoer) die gedurende een gekozen tijdsperiode naar de desbetreffende voorziening toe rijdt en hiervan wegrijdt. Onderhavige ontwikkeling richt zich op het bouwen van 2 vrijstaande en 2 twee-onder-een-kap koopwoningen. De kencijfers voor 'rest bebouwde kern' worden aangehouden. De gemeente Montferland wordt conform CBS-gegevens ten aanzien van de mate van stedelijkheid gezien als een 'weinig stedelijk gebied'. Voor de ontwikkeling van 2 vrijstaande en 2 twee-onder-een-kap koopwoningen volgt uit deze kencijfers dat er respectievelijk maximaal 8,6 en 8,2 extra verkeersbewegingen per etmaal per woning ontstaan. Dit betekent voor de totale ontwikkeling een extra aantal verkeersbewegingen van 33,6. Dit extra verkeer kan worden opgenomen in het heersende verkeersbeeld op de Langestraat.

Parkeren

Voor het maken van een inschatting van de hoeveelheid benodigde parkeerplaatsen zijn eveneens kencijfers beschikbaar van het CROW. Voor het bepalen van het aantal benodigde parkeerplaatsen dient gekeken te worden naar het functietype en waar de functie zal worden gerealiseerd. Hiervoor worden wederom de kencijfers voor 'weinig stedelijk' en 'rest bebouwde kom' gehanteerd. Hieruit volgt dat er gemiddeld 2,3 parkeerplaatsen per vrijstaande woning nodig zijn, 2,2 parkeerplaatsen per twee-onder-één-kap woning en 2,0 parkeerplaatsen per rijwoning.

Fase	Woningtype	Aantal	Norm	Parkeervraag
1	Vrijstaand	1	2,3	1 x 2,3 = 2,3
	Twee-onder-één-kap	2	2,2	2 x 2,2 = 4,4
	Rij	3	2,0	3 x 2,0 = 6,0
2	Vrijstaand	2	2,3	2 x 2,3 = 4,6
	Twee-onder-één-kap	2	2,2	2 x 2,2 = 4,4
3	Rij	5	2,0	5 x 2,0 = 10,0
Totaal		9	n.v.t.	31,7

Het parkeren zal in de toekomstige situatie zowel op eigen terrein als in het openbaar gebied worden voorzien. In het stedenbouwkundig plan is ruimte geboden voor in totaal 18 parkeerplaatsen in de openbare ruimte in het te realiseren hofje. De resterende parkeerbehoefte wordt op eigen terrein voorzien in de vorm van garages met lange en dubbele opritten. Het minimaal benodigd aantal parkeerplaatsen is dan ook in het stedenbouwkundig plan gewaarborgd.

Daarbij komt dat in de regels behorende bij onderhavig bestemmingsplan een parkeerregeling is opgenomen. Dit betekent dat bij de omgevingsvergunning voor het bouwen getoetst zal worden of het plan voorziet in voldoende parkeergelegenheid. Daarmee wordt gesteld dat het aspect 'parkeren' voldoende in dit plan is gewaarborgd.

Conclusie

Het aspect verkeer en parkeren vormt geen belemmering voor de uitvoerbaarheid van onderhavig plan.

4.1.1 Wat is een bestemmingsplan

Het gemeentelijke bestemmingsplan is een middel waarmee functies aan gronden worden toegekend. Het gaat dus om het toekennen van gebruiksmogelijkheden. Vanuit de Wet ruimtelijke ordening volgt een belangrijk principe: het gaat om toelatingsplanologie. Het wordt de grondgebruiker (eigenaar, huurder etc.) toegestaan om de functie die het bestemmingsplan geeft uit te oefenen. Dit houdt in dat:

• 1. de grondgebruiker niet kan worden verplicht om een in het bestemmingsplan aangewezen bestemming ook daadwerkelijk te realiseren, en
• 2. de grondgebruiker geen andere functie mag uitoefenen in strijd met de gegeven bestemming (het overgangsrecht is hierbij mede van belang).

Een afgeleide van de gebruiksregels in het bestemmingsplan zijn regels voor bebouwing (bouwvergunning) en regels voor het verrichten van 'werken' (aanlegvergunning).

Een bestemmingsplan regelt derhalve:

• het toegestane gebruik van gronden (en de bouwwerken en gebouwen);

en een bestemmingsplan kan daarbij regels geven voor:

• het bebouwen van de gronden;
• het verrichten van werken (aanleggen).

Het bestemmingsplan is een belangrijk instrument voor het voeren van ruimtelijk beleid, maar het is zeker niet het enige instrument. Andere ruimtelijke wetten en regels zoals bijvoorbeeld de Woningwet, de Erfgoedwet, de Algemene Plaatselijke Verordening, de Wet Milieubeheer en de bouwverordening zijn ook erg belangrijk voor het uitoefenen van het ruimtelijke beleid.

4.1.2 Over bestemmen, dubbelbestemmen en aanduiden

Op de verbeelding wordt aangegeven welke bestemming gronden hebben. Dit gebeurt via een bestemmingsvlak. Voor het op de verbeelding aangegeven bestemmingsvlak gelden de gebruiksmogelijkheden zoals die in het bijhorende regel worden gegeven. Die toegekende gebruiksmogelijkheden kunnen op twee manieren nader worden ingevuld:

• 1. Via een dubbelbestemming. Een dubbelbestemming is, zoals de naam al zegt, een bestemming die óók aan de gronden wordt toegekend. Voor gronden kunnen dus meerdere bestemmingen gelden. Er geldt altijd één 'enkel' bestemming (dat is dé bestemming) en soms geldt er een dubbelbestemming (soms zelfs meerdere). In de regel van de dubbelbestemming wordt omschreven wat er voor de onderliggende gronden geldt aan extra bepalingen in aanvulling, of ter beperking, van de mogelijkheden van de onderliggende bestemmingen.
• 2. Via een aanduiding. Een aanduiding is een teken op de verbeelding dat betrekking heeft op een vlak op die kaart. Via een aanduiding wordt in de regels 'iets' geregeld. Dat 'iets' kan betrekking hebben op extra mogelijkheden of extra beperkingen voor het gebruik en/of de bebouwing en/of het aanleggen van werken. Aanduidingen kunnen voorkomen in een bestemmingsregel, in meerdere bestemmingsregels en kunnen ook een eigen regel hebben.

4.1.3 Hoofdstukindeling van de regels

De regels zijn verdeeld over 4 hoofdstukken:

• 1. Inleidende regels. In dit hoofdstuk worden begrippen verklaard die in de regels worden gebruikt (artikel 1). Dit gebeurt om een eenduidige uitleg en toepassing van de regels te waarborgen. Ook is bepaald de wijze waarop gemeten moet worden bij het toepassen van de regels (artikel 2).
• 2. Bestemmingsregels. In dit tweede hoofdstuk zijn de bepalingen van de bestemmingen opgenomen. Dit gebeurt in alfabetische volgorde. Per bestemming is het toegestane gebruik geregeld en zijn bouwregels en, eventueel, ook een aanlegvergunningstelsel opgenomen. Als er dubbelbestemmingen zijn worden die ook in dit hoofdstuk opgenomen. Die komen, ook in alfabetische volgorde, achter de bestemmingsbepalingen.
  Ieder artikel kent een vaste opzet. Eerst wordt het toegestane gebruik geformuleerd in de bestemmingsomschrijving. Vervolgens zijn bouwregels opgenomen. Aansluitend volgen ontheffingsbevoegdheden met betrekking tot bouw- en/of gebruiksregels. Ten slotte zijn eventueel een aanlegvergunningstelsel en/of wijzigingsbevoegdheden opgenomen.
  Belangrijk om te vermelden is dat naast de bestemmingsbepalingen ook in andere artikelen relevante informatie staat die mede gelezen en geïnterpreteerd moet worden. Alleen zo is een volledig beeld te verkrijgen van hetgeen is geregeld.
• 3. Algemene regels. In dit hoofdstuk zijn bepalingen opgenomen met een algemeen karakter. Ze gelden dus voor het hele plan. In dit plan is een anti-dubbeltelregel opgenomen.
• 4. Overgangs- en slotregels. In het laatste hoofdstuk zijn respectievelijk het overgangsrecht en een slotregel opgenomen. Hoewel het hier in wezen ook algemene regels betreft, zijn deze vanwege hun meer bijzondere karakter in een apart hoofdstuk opgenomen.

4.2.1 Algemeen

Dit bestemmingsplan bestaat uit een verbeelding, regels en een toelichting. De verbeelding en de regels vormen tezamen het juridisch bindende gedeelte van het bestemmingsplan. Beide planonderdelen dienen in onderlinge samenhang te worden bezien en toegepast. Op de verbeelding zijn de bestemmingen aangewezen. Aan deze bestemmingen zijn bouwregels en regels betreffende het gebruik gekoppeld.

De toelichting heeft geen rechtskracht, maar vormt niettemin een belangrijk onderdeel van het plan. De toelichting van dit bestemmingsplan geeft een weergave van de beweegredenen, de onderzoeksresultaten en de beleidsuitgangspunten die aan het bestemmingsplan ten grondslag liggen. Tot slot is de toelichting van wezenlijk belang voor een juiste interpretatie en toepassing van het bestemmingsplan.

4.2.2 Bijzonderheden in dit bestemmingsplan

De regels in dit bestemmingsplan zijn opgezet aan de hand van hetgeen hiervoor is beschreven. Dit bestemmingsplan kent de enkelbestemmingen 'Tuin', 'Verkeer - Verblijfsgebied' en 'Wonen' en de dubbelbestemming 'Waarde - Archeologische verwachting 2'.

Tuin

De tuinzone in het plangebied heeft de bestemming 'Tuin' toegekend gekregen. De gronden zijn hier bestemd voor tuinen en inritten. Hier mogen enkel erkers en ingangspartijen aan een woning worden gebouwd, evenals bij de bestemming behorende overige bouwwerken. Hierbij kan gedacht worden aan erf- en perceelafscheidingen. Carports en overkappingen mogen hier niet worden gebouwd. Er zijn specifieke bouwregels opgenomen waar de bouwwerken aan moeten voldoen.

Verkeer - Verblijfsgebied

Het parkeerhofje kent de bestemming 'Verkeer - Verblijfsgebied'. De voor deze bestemming aangewezen gronden zijn onder andere bestemd voor woonstraten, pleinen-, fiets- en voetgangersverkeer en parkeervoorzieningen, bermen, groen en speelvoorzieningen. Onder voorwaarden mogen hier enkel nutsvoorzieningen, lichtmasten en bouwwerken voor de wegaanduiding, geleiding, beveiliging en regeling van het verkeer en kunstwerken worden gebouwd.

Wonen

De meeste gronden van het plangebied hebben de bestemming 'Wonen' toegekend gekregen. Binnen deze bestemming zijn woningen toegestaan, inclusief een beroep aan huis. Via een omgevingsvergunning is het ook mogelijk om onder voorwaarden een bedrijf aan huis te hebben. Verder zijn ook tuinen, erven, parkeer-, ontsluitings-, groen-, water- en speelvoorzieningen in de bestemming toegestaan. Gebouwen zijn enkel binnen het bouwvlak toegestaan en moeten voldoen aan de maximum goot- en bouwhoogte, zoals weergegeven op de verbeelding. Tevens dient onder andere rekening gehouden te worden met regels aangaande de zijdelingse perceelgrens, de bouwgrens en de diepte van de woningen. Ook zijn er bouwregels opgenomen voor bijbehorende en overige bouwwerken. Verder is een wijzigingsbevoegdheid in deze bestemming opgenomen voor de gronden van fase 3. Deze gronden hebben de gebiedsaanduiding 'wetgevingzone - wijzigingsgebied 2' toegekend gekregen. Als gevolg van deze aanduiding mag de aanduiding 'bouwvlak' aan van deze gronden, onder voorwaarden, toegekend worden. Eén van de voorwaarden is dat het maximaal om 5 grondgebonden woningen mag gaan, geheel in lijn met het stedenbouwkundig ontwerp voor het plangebied. Tot slot is aan de gronden uit fase 2 de gebiedsaanduiding 'wetgevingzone - wijzigingsgebied 1' toegekend, waarmee het college van burgemeester en wethouders binnen een periode van twee jaar na het onherroepelijk worden van het bestemmingsplan de bevoegdheid heeft om het bouwvlak ter plaatse te verwijderen. Daarbij geldt wel dat dit slechts is toegestaan als er binnen het bouwvlak geen woning is opgericht of in oprichting is. Tevens is de wijziging slechts toegestaan als verleende omgevingsvergunningen voor het bouwen zijn ingetrokken.

Waarde - Archeologische verwachting 2

Tevens geldt voor de gronden van het plangebied de bestemming 'Waarde - Archeologische waarde 2'. Hiermee zijn de gronden mede bestemd voor het behoud en de bescherming van te verwachten archeologische waarden in de bodem. Archeologisch onderzoek is noodzakelijk voor ruimtelijke ontwikkelingen groter dan 250 m2 en waarbij de grondwerkzaamheden dieper rijken dan 0,4 meter onder het maaiveld. Hiervan kan gemotiveerd worden afgeweken.

4.2.3 Algemene regels

Naast de bestemmingen bevat het plan een aantal algemene regels over bijvoorbeeld begrippen, de wijze van meten en overgangsrecht. Deze min of meer standaardregels in bestemmingsplannen worden hier verder niet toegelicht. Noemenswaardig zijn nog wel de regeling ten aanzien van parkeren.

Parkeren

In de algemene bouwregels is een parkeerregeling opgenomen. Deze regeling houdt in dat een omgevingsvergunning voor bouwen of een omgevingsvergunning voor het afwijking van het bestemmingsplan slechts wordt verleend indien voldoende parkeergelegenheid is gerealiseerd, conform de laatste CROW-publicatie. Hier kan onder voorwaarden van worden afgeweken.